In gedachten zie ik ongeveer vijfduizend kilometer hiervandaan twee jonge mannen hard aan het werk. Het zijn leerlingen van een koranleraar. Het is heet. De zon brandt op hun huid. Het lijkt of het ze niet deert. Ze werken hard en nemen weinig pauze. Wat drijft hen? Het gaat hen niet alleen om het geld wat ze ermee verdienen. Door het doen van veel goede dingen en heel hard werken, maken ze namelijk kans op veel zegen. Daarbij moeten ze oppassen voor misstappen, want dan kan die zegen opeens weg zijn. Zoals een ei dat kapot valt op de grond en waar je niets meer aan hebt. Een keer extra rust nemen op een werkdag, kan er zomaar voor zorgen dat alle zegen die ze verdiend hebben in één keer weg is. Zo werken ze hun hele leven hard. Met een káns op zegen. Zeker daarvan zijn ze nooit. Je kunt het zomaar opeens weer kwijt zijn. Dan kun je weer opnieuw beginnen.
Wat een leven. Wat een godsdienst. Ten diepste: wat een slavernij!
Aan hun trouw en inzet kunnen we een voorbeeld nemen. Ze zijn absoluut niet lui!
Maar hoe moeten deze mannen leren en begrijpen wat genade is? Dat er een God is Die genadig is. Dat we genade niet kunnen verdienen door heel hard te werken. Dat genade niet is als een ei wat kapot kan vallen en dan in één keer weg is, maar dat genade vastligt in een genadige God.
Hoe moeten zij dat leren? En wij? Hoever staat dit eigenlijk bij ons, bij mij vandaan?
Gefrustreerd liep ik over het pad. Het was zondag. Waarom lukte het me niet om deze zondag nog een keer naar de kerk te gaan of om een tweede dienst thuis mee te luisteren? Waarom zat mijn hoofd zo vol na één dienst? Heere, is die ene kerkdienst wel goed genoeg? Ik wil U zo graag dienen. Maar…
Opeens kwam in mijn gedachten: Gelijk de Zoon des mensen niet is gekomen om gediend te worden, maar om te dienen (Mattheüs 20:28). Iets wat juist kort daarvoor in een preek naar voren kwam.
Het zette me aan het denken. Waarom wilde ik zo graag nog een keer naar de kerk gaan? Ik wilde de Heere zo graag dienen. Ik verlangde naar Zijn huis. Dat zijn geen verkeerde verlangens. Als er liefde is, wil je de Heere ook dienen. Maar denk ik stiekem meer punten te verdienen bij God door wel die tweede keer naar de kerk te gaan? Bang dat het anders misschien niet goed genoeg zou zijn?
Zo graag iets willen en soms ook denken te moeten doen voor de Heere. Vergeet ik dan ten diepste ook niet wat genade is? Weet Hij niet volmaakt wie ik ben en wat ik op dit moment aan kan?
Het hangt niet af van wat ik voor Hem doe, maar wat Hij voor mij heeft gedaan.
Sola gratia! Het is genade alleen.
Uit genade alleen
Genade: pure ontferming. Een geschenk.
Het woord genade komt regelmatig terug in de brieven van Paulus. Zo ook in dit hoofdstuk: Doch door de genade Gods ben ik wat ik ben; en Zijn genade die aan mij bewezen is, is niet ijdel geweest, maar ik heb overvloediger gearbeid dan zij allen; doch niet ik, maar de genade Gods die met mij is (1 Korinthe 15:10).
Drie keer gebruikt hij in dit vers het woord genade. Het is genade alleen waarin hij roemt.
Het is genade alleen dat ik ben wie ik ben.
Het is genade alleen dat God mij heeft opgezocht.
Het is genade alleen dat ik mag dienen in Zijn Koninkrijk.
Ook in andere brieven komt dit woord genade terug. In Romeinen 3:24 plaatst Paulus genade tegenover de werken. Je wordt niet behouden uit de werken van de wet. Je ontvangt niet de zaligheid door het doen van veel goede dingen. Het is alleen uit genade door het geloof.
Maarten Luther moest dat ook leren. Hij had een leven vol worstelingen en strijd. Tot het licht werd en de Heilige Geest hem liet zien vanuit het Woord: Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave; Niet uit de werken, opdat niemand roeme (Efeze 2:8-9).
Genade kan ik niet verdienen door mijn goede werken.
Genade is een geschenk. Onverdiend, omdat Jezus het heeft verdiend!
En dat geschenk dat geeft God nog steeds.
Genade is je lege hand uitsteken om te ontvangen. Zoals bij het Heilig Avondmaal iedere deelnemer zijn of haar hand uitsteekt om het brood te ontvangen. Zo mag je je lege hand uitsteken en laten vullen met genade. Dan krijg je niet wat je verdient, maar dan krijg je wel wat je niet verdiende. Dat is genade.
Leven van genade
Maar wat als je die genade hebt ontvangen en je de Heere liefhebt?
Dan mag je leven van en uit die genade. Leren dat het genade is en genade alleen waarop je leven rust. Leren dat genade het fundament van je leven is. Leren dat er niets van jezelf meer bij hoeft. Ook niet nadat je die genade ontvangen hebt. Dat leer je allemaal niet in één keer.
Soms kan het zo pijnlijk zijn om er iedere keer weer tegenaan te lopen dat je nog zo graag zelf wat wil toevoegen. Of punten wil verdienen bij de Heere.
Ook binnen onze kerken kunnen we zo leven. Kijken naar en oordelen over de ander.
Als je genade kent, dan sla je geen kerkdienst meer over.
Als je genade kent, dan maak je wel trouw iedere dag je Bijbelstudies.
Als je genade kent, dan …
Moeten
Ik wil hier geen pleidooi voeren voor een makkelijk leven. Alsof het er niet toe doet of je naar de kerk gaat. Alsof het er niet toe doet of je trouw de Bijbel leest. Alsof het er niet toe doet hoe je leeft.
Bij het leven als discipel van de Heere hoort ook discipline. Trouw zijn in de taak die je hebt gekregen. Als het goed is, zijn er ook goede werken als vrucht van de genade. En als je van genade mag leven, dan wil je de Heere ook vanuit liefde dienen en Hem gehoorzamen.
Maar het is geen ‘moet-godsdienst’.
Daarom schrijf ik dit als een spiegel en een bemoediging om het niet te zoeken in de werken.
Want wat moet je als die liefde en dat verlangen er wel is, maar de kracht ontbreekt?
Je zou zo graag iets willen doen voor de Heere, maar het lukt je niet?
Herken je dat je dan soms bang bent dat God het niet genoeg vindt?
Persoonlijk is dat voor mij een worsteling geweest (en nog steeds) in een periode waarin ik vanwege mijn gezondheid stappen terug moest doen. Veel niet (meer) te kunnen, terwijl het verlangen er wel is. Om dan te leren dat de genade van de Heere daar niet vanaf hangt.
Om de genade niet te willen verdienen. Ook nadat je genade hebt ontvangen, is het niet uit de werken van de wet, maar mag je leven uit en van Zijn genade.
Leven vanuit genade lost niet elke vraag op, maar kan sterken in beproevingen.
En dan mag je leren dat Gods genade genoeg is.
En wat als je de kracht en de energie wel hebt om de Heere te dienen? Dan is het ook Zijn genade die je daartoe in staat stelt. En Zijn genade waar je iedere dag uit mag putten. Om elke dag weer te leven van en uit Zijn genade.
Mijn genade is u genoeg
Later schrijft Paulus in 2 Korinthe nog meer over genade.
Mijn genade is u genoeg (2 Korinthe 12:9).
Wat is het een worsteling geweest voor Paulus om dat te leren. Hij kreeg een scherpe doorn in zijn vlees. De strijd was hevig. Het was zwaar.
Misschien is de strijd in jouw leven ook heel zwaar.
Misschien is er in jouw leven ook wel een kruis waarvoor je al vaak gebeden hebt of de Heere dat van je af wil nemen. En krijg je voor je gevoel geen antwoord.
Misschien zeg je wel: ‘Heere, doe er iets aan! Zo heeft U toch niets aan mij?’
De Heere hoorde Paulus’ gebeden. De Heere hoort jouw gebed en geroep.
Hij lost niet elke vraag op. Hij neemt niet elk kruis van ons af.
Zijn antwoord aan Paulus was: Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. (2 Korinthe 12:9). Dat is Zijn antwoord aan jou als je zoekt en worstelt. Zijn genade is alles wat je nodig hebt!
Zijn kracht in onze zwakheid.
We willen graag zulke sterke christenen zijn. Die alles aan kunnen.
Maar de Vader maakt geen zelfstandige kinderen, maar afhankelijke kinderen. Die Zijn genade zo nodig hebben om van te leven.
Genoeg
Mijn genade is u genoeg. Heb je aan Mijn genade genoeg? Er hoeft niets meer van jou bij en meer heb je niet nodig, want Mijn genade is genoeg. Het is genade alleen. Genade, zo oneindig groot!
Dan kun je jezelf verwonderen over en zingen van Zijn genade:
‘Amazing grace! how sweet the sound
That saved a wretch like me!
(…)
’Tis grace hath brought me safe thus far,
And grace will lead me home.’
(Uit: Amazing grace!, John Newton)
Dit blogartikel werd geschreven door Yvonne.
Geef een reactie